Eugeniusz Józefowski Laureatem Nagrody Roku ZPAP za 2022

Eugeniusz Józefowski Laureatem Nagrody Roku ZPAP za 2022

Uroczystość wręczenia Nagrody odbyła się 3 marca 2023 podczas wernisażu wystawy „Eugeniusz Józefowski – Wy-Bawienia Gienia”. Nagrodę Roku za 2022 otrzymał prof. Eugeniusz Józefowski za wystawę Proces-ja i prze-loty. Wyróżnienia otrzymali: Jolanta Nitka-Nikt i prof. Zdzisław Nitka za wystawę Zbuduj most i niech się zawali oraz dr Michał Pietrzak za wystawę Granice Czasu. Gratulujemy.

„WY-BAWIENIA GIENIA” Wystawa prac w Galerii M we Wrocławiu

„WY-BAWIENIA GIENIA” Wystawa prac w Galerii M we Wrocławiu

Wystawa „Wy-Bawienia Gienia”, jest drugą publiczną odsłoną prac powstałych w ramach projektu o nazwie Cela Docelowych Celów, który formalnie jest warsztatem twórczym z samym sobą. Cela Docelowych Celów to stan umysłu, przestrzeń mentalna, w której artysta dokonuje rozstrzygnięć, ustaleń dotyczących obecnego kształtu rzeczywistości, budowanej przez siebie świadomie i intencjonalnie. Na ich bazie dokonuje się wizualna praca twórcza. Wybawienie od pracy etatowej związane z przejściem na emeryturę pozwoliło Eugeniuszowi na prawdziwe twórcze bawienie się, w pewnym dystansie od dawnych form aktywności. Cela, zgodnie z jej dialektyką stała się przestrzenią realizacji artystycznych przeprowadzanych w samotności. Praca twórcza jest dla artysty sposobem określania siebie w procesie wizualnego komentowania rzeczywistości, w której funkcjonuje. Na wystawie pokazane zostaną prace najnowsze powstałe od września 2022 do marca 2023 roku i nie pokazywane podczas pierwszej odsłony prac mającej miejsce w Galerii BWA w Wałbrzychu we wrześniu 2022 roku.

Na wernisaż wystawy oraz spotkanie z Eugeniuszem Józefowskim zapraszamy 3 marca 2023 o godzinie 19:00. 

Wystawa będzie czynna w dniach 3 – 21.03.2023

więcej na stronie GALERII M

Wystawa malarstwa Eugeniusza Józefowskiego pod tytułem „Proces-ja i prze-loty”

Wystawa malarstwa Eugeniusza Józefowskiego pod tytułem „Proces-ja i prze-loty”

Wernisaż: 07.09.2022, godz. 18.00

„ Proces-ja i prze-loty”

Wystawa trwa w dniach 07.09.2022–20.10.2022

https://bwa.walbrzych.pl/wystawa/eugeniusz-jozefowski-proces-ja-i-prze-loty/

Wstęp do katalogu

„Proces-ja i prze-loty”

 

Wystawa jest pierwszą publiczną odsłoną prac powstałych w ramach warsztatu Cela Docelowych Celów, który trwa od października 2021 roku i formalnie jest warsztatem z samym sobą. Cela Docelowych Celów to stan umysłu, przestrzeń mentalna, w której dokonuję rozstrzygnięć, ustaleń dotyczących obecnego kształtu rzeczywistości, budowanej przeze mnie świadomie i intencjonalnie. Podjąłem decyzję o odejściu na emeryturę pierwszego dnia, kiedy będzie to możliwe, aby wreszcie móc skupić się nad tym co jest ważne dla mnie. Moja etatowa praca w kilku uczelniach była niezwykle absorbująca, dziś sądzę, że nadmiernie się w nią angażowałem. Po sześćdziesiątce rozpocząłem ograniczanie aktywności – na początku wyeliminowałem pracę autoterapeutyczną z innymi, rezerwując ją tylko dla siebie.

            Cela jest wersją mnisiego eremu, pozwala mi celebrować sukcesywne zamykanie się na rzeczywistość społeczną. Zgodnie z jej dialektyką stała się przestrzenią realizacji artystycznych przeprowadzanych w samotności. Czy wejście do niej zostanie zamurowane? Nie wiem tego teraz, choć nie wykluczam takiego scenariusza. Proces rozpoczął się, a data jego zakończenia jest nieznana, nie  jest  również  pewne kto lub co ją  określi.

            Tytuł wystawy „Proces-ja i prze-loty” został zaczerpnięty od tytułu wystawianego na niej czteroczęściowego obrazu. W pewnym sensie jest on powrotem do prac z pierwszej mojej wystawy w szklanej gablocie na korytarzu liceum, do którego uczęszczałem. Pojawia się  na nim procesja okrągłogłowych postaci z tamtych prac – wiem kim one są.

            Praca twórcza jest dla mnie sposobem określania siebie w procesie wizualnego komentowania rzeczywistości, w której funkcjonuję. Przestrzeń sztuki pozwala mi dookreślać siebie, konstytuować się na nowo w każdym akcie tworzenia – ów proces-ja to swoiste misterium siebie celebrowane w mojej rzeczywistości w  oddaleniu od innych. Ta przestrzeń pozwala mi zdystansować się od życia, wznieść się ponad codzienność wyznaczaną powinnościami i oglądać ją z oddalenia, z różnych (własnych) perspektyw – tego właśnie aspektu bycia na marginesie, gdzie nie działa już żadna presja kulturowa czy społeczna, dotyczą  prze-loty.   

            Dawniej często skupiałem się na strumieniu myśli stale przepływającym przez moją głowę. Dziś aktualizowanie tożsamości – proces-ja jawi mi się jako procesja obrazów, czasem odświętnych tak jak w „Listach do adresatów bez adresu”, a czasem jako procesje  obrazów z  przeszłości, które  adaptuję do swoich prac. Chętnie wracam do obrazów niedokończonych, bez skrupułów zmieniam te, z których wyraźnie jestem niezadowolony, dopisując aktualny rok powstawania. Ich modyfikacje odzwierciedlają odczuwaną potrzebę zmiany siebie – mojego wewnętrznego świata. Tworzy to dynamiczną sytuację dekonstrukcji. Cieszę się nią, pomimo towarzyszących mi emocji i niepokojów – aktualizuję moją tożsamość śmielej niż dotychczas, ale nadal ostrożnie.

            Cykl kolaży „Listy do adresatów bez adresu” tworzony od kwietnia 2022 roku, jest celebracją obecności i pamięci o bliskich, których już nie ma, a także świadectwem odchodzenia pewnego pokolenia. Idea listów skierowanych do osób nieżyjących pojawiła się w związku z naturalnym myśleniem o nich. Zmarli są z nami jedynie o tyle, o ile o nich pamiętamy. Pamiętam ich z różnych powodów – niekoniecznie byli moimi przyjaciółmi. Są częścią procesji obrazów paradujących w mojej pamięci. Jest to procesja odświętna, podniosła, przechodząca w proces-ja budowany na wspomnieniach.

            Praca nad wypowiedziami wizualnymi skupionymi na eksplorowaniu swojego życia wewnętrznego pozwala mi doświadczać prawdziwej wolności – to wolność wypowiedzi ale też wolność wyboru aktywności. Mimo, że jest opłacana wielogodzinnymi nasiadówkami z merdaniem pędzelkiem, to nawyk kreacji podsycany potrzebą zostawiania po sobie wizualnych śladów obecności wydaje mi się najbardziej atrakcyjny ze wszystkich. Codziennie, od wielu lat, przy malowaniu odczuwam krzepiącą moc kreacji. Czy warsztat jest ucieczką? Możliwe – dla mnie jest pogodną radością pozwalającą być bliżej siebie, a dalej od tych, którzy to uniemożliwiają.

 

Eugeniusz Józefowski

Krępice 29.07.2022.

MALARSTWO

„Oczekiwanie na chwilę”. Wernisaż wystawy w Otrokovicach, Czechy

„Oczekiwanie na chwilę”. Wernisaż wystawy w Otrokovicach, Czechy

Wernisaż: 27.09.2021 o godzinie 18.00

Městská galerie Otrokovice

Wystawa trwa w dniach od 27.09.2021 do 24.10.2021

https://zlin.cz/zpravy/eugeniusz-jozefowski-vystavi-sva-dila-v-otrokovicich/

OTROKOVICE – polski malarz, rysownik, fotograf i twórca książek o sztuce Eugeniusz Józefowski odwiedzi Otrokovice.
Już w poniedziałek 27 września otworzy w tamtejszej galerii wystawę zatytułowaną Czekając na właściwy moment.

Eugenius Józefowski urodził się w 1956 roku. Profesor sztuk pięknych jest absolwentem Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i uzyskał dyplom z grafiki.

Józefowski prowadzi działalność naukową i artystyczną. Miał ponad osiemdziesiąt wystaw indywidualnych w Polsce, Niemczech i Danii, a także brał udział w kilkuset wystawach krajowych i międzynarodowych. Zorganizował ponad 380 kreatywnych warsztatów z zakresu kreacji wizualnej. Obecnie pracuje w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Jest autorem 66 publikacji naukowych, w tym kilku monografii, 124 katalogów wystaw czy 13 katalogów z warsztatów twórczych. Posiada również wiele ważnych nagród.

Jego artystyczna ekspresja obejmuje wiele dziedzin. Jednak w centrum jego nieustannych twórczych zainteresowań jest niewątpliwie malarstwo tradycyjne, czy to malarstwo, rysunek czy grafika. Obrazy krajobrazów czy przestrzeni wyznaczają wydarzenia z pogranicza rzeczywistości i snu, na granicy powagi egzystencjalnego pytania i sarkazmu. Całkowitą otwartość całkowicie osobistej wypowiedzi obrazów z pewnością podkreślają słowa samego autora. Eugeniusz Józefowski postrzega malarstwo jako proces szyfrowania stanów wewnętrznych. 

Jego wystawę Czekając na prawicę można oglądać w Otrokovicach do 24 października. Galeria Miejska Otrokovice jest otwarta codziennie od 14.00 do 18.00 z wyjątkiem poniedziałków.

MALARSTWO

„Przestrzeń uważności”. Wernisaż wystawy w Galerii Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach

„Przestrzeń uważności”. Wernisaż wystawy w Galerii Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach

  

Wernisaż: 06.08.2021 o godzinie 18.00

Galeria Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach

Wystawa czynna w dniach od 06.08.2021 do 08.09.2021

https://muzeum.gorlice.pl/component/ohanah/-359?Itemid&fbclid=IwAR0k18Ty8JLiS9OWRpLg4o1Q7DcbDEMGh1xIbcEAhDQZkyZ6E5thwjaGtp4https://zlin.cz/zpravy/eugeniusz-jozefowski-vystavi-sva-dila-v-otrokovicich/

Przestrzenie uważności odnoszą się do sposobów poszerzania jej pola podczas pracy twórczej. Bycie w stanie uważności inspiruje mnie do bardziej wnikliwej percepcji rzeczywistości, pozwalając dostrzec w niej to, co wydaje się niewidzialne. Czym jest rzeczywistość dla mnie? Rzeczywistość wewnętrzną, zdecydowanie, odbieram jako najbardziej naturalną, bo zgodną z moim psychofizycznym potencjałem i jedyną możliwą do odczuwania podmiotowo. Jednocześnie mam świadomość, że wewnętrzny obraz rzeczywistości, który kreuję jest głęboko osadzony w rzeczywistości zewnętrznej i reaguje na pochodzące z niej bodźce, niezależnie czy są nimi obiektywne zdarzenia czy sensy nadawane wymianie zdań pomiędzy ludźmi. Wymaga permanentnych aktualizacji posiadanego obrazu świata. Każda jest kolejną poprawką w jego niedoskonałym (niepełnym) rozumieniu, modyfikującą sposób egzystencji w nim w najbardziej zbliżony do oczekiwań. W moim przypadku owe aktualizacje dokonują się w trakcie tworzenia. Ich znaczenia są zaszyfrowane w symbolach, gwarantując nierozpoznawalność i nie-oczywistość.
Prezentowana wystawa jest przedostatnią przed zakończeniem etatowej pracy zawodowej. Lubię zamykać okresy mojego życia – wystawa jest symbolicznym domknięciem okresu twórczości, cechującego się symultanicznością. Spoglądając wstecz uświadamiam sobie, że podejmowałem zbyt wiele aktywności. Za dużo pracowałem, a jednocześnie skutecznie okłamywałem siebie poszukując usprawiedliwień dla prac, które nie dawały mi satysfakcji. Pracoholizm tylko na pozór wydaje się mieć niski stopień szkodliwości, najbardziej dotkliwą jego konsekwencją jest rozproszenie uwagi. Chciałbym nauczyć się odpoczywać, przestać się spieszyć, dać sobie szansę na bycie bardziej uważnym. Nie wydaje się to trudne lecz nie będzie łatwe dla mnie, będzie wymagało zmiany nawyków, wytworzenia nowych.
Prezentowane w Gorlicach prace malarskie pochodzą z lat 2019 – 2020. Będąc w podróży założyłem, że w nowym cyklu prac wykorzystam rysunki z notatników, które prowadzę od wielu lat. Planowałem naklejać je na niewielkie płócienne podłoża malarskie 24 x 50 cm, tak aby zajmowały najwyżej 50 procent powierzchni. Tak powstały komentarz rysunkowy zamierzałem kontynuować malarsko. Powroty do wcześniejszych prac to symboliczne akty poszerzania pola uważności, ujawniające to co pozostawało niewidoczne.
W pierwszym momencie ograniczyłem paletę do bieli, czerni i czerwieni, jednak wywołało to we mnie pewien rodzaj malarskiego zakłopotania. Ostateczną decyzję o zmianie postępowania podjąłem pod wpływem komentarzy kilku osób odwiedzających moją pracownię.
Wróciłem do koloru, by następnie zrezygnować z naklejania kartek.
Komplementem dla mnie byłoby, gdybyście Państwo oglądając te prace porzucili swoje przyzwyczajenia percepcyjne i poddali się przepływowi form, figur, słów, niekoniecznie oczekując jasnych komunikatów. Zapraszam do mojej rzeczywistości, z wielką nadzieją, że poczujecie jej bliskość. Świadomość, że ktoś jeszcze partycypuje w moim świecie, podobnie przeżywając czas, w którym, przyszło nam żyć (najlepszy czas z możliwych), dopełnia sens istnienia tych prac.

MALARSTWO