Uroczystość wręczenia Nagrody odbyła się 3 marca 2023 podczas wernisażu wystawy „Eugeniusz Józefowski – Wy-Bawienia Gienia”. Nagrodę Roku za 2022 otrzymał prof. Eugeniusz Józefowski za wystawę Proces-ja i prze-loty. Wyróżnienia otrzymali: Jolanta Nitka-Nikt i prof. Zdzisław Nitka za wystawę Zbuduj most i niech się zawali oraz dr Michał Pietrzak za wystawę Granice Czasu. Gratulujemy.
17 lutego 2023 podczas Walnego Zebrania Sprawozdawczo-Wyborczego Członków Okręgu Wrocławskiego ZPAP w Auli Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu odbyło się wręczenie Medali Gloria Artis oraz Odznak Honorowych Zasłużony dla Kultury Polskiej. Aktu dekoracji w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotra Glińskiego dokonał Jarosław Denisiuk – zastępca Dyrektora Departamentu Narodowych Instytucji Kultury. Szczegóły: Medale i Odznaki MKiDN.
fot. Michał Pietrzak
Wystawa „Wy-Bawienia Gienia”, jest drugą publiczną odsłoną prac powstałych w ramach projektu o nazwie Cela Docelowych Celów, który formalnie jest warsztatem twórczym z samym sobą. Cela Docelowych Celów to stan umysłu, przestrzeń mentalna, w której artysta dokonuje rozstrzygnięć, ustaleń dotyczących obecnego kształtu rzeczywistości, budowanej przez siebie świadomie i intencjonalnie. Na ich bazie dokonuje się wizualna praca twórcza. Wybawienie od pracy etatowej związane z przejściem na emeryturę pozwoliło Eugeniuszowi na prawdziwe twórcze bawienie się, w pewnym dystansie od dawnych form aktywności. Cela, zgodnie z jej dialektyką stała się przestrzenią realizacji artystycznych przeprowadzanych w samotności. Praca twórcza jest dla artysty sposobem określania siebie w procesie wizualnego komentowania rzeczywistości, w której funkcjonuje. Na wystawie pokazane zostaną prace najnowsze powstałe od września 2022 do marca 2023 roku i nie pokazywane podczas pierwszej odsłony prac mającej miejsce w Galerii BWA w Wałbrzychu we wrześniu 2022 roku.
Na wernisaż wystawy oraz spotkanie z Eugeniuszem Józefowskim zapraszamy 3 marca 2023 o godzinie 19:00.
Wystawa będzie czynna w dniach 3 – 21.03.2023
więcej na stronie GALERII M
Wernisaż: 07.09.2022, godz. 18.00
Wystawa trwa w dniach 07.09.2022–20.10.2022
https://bwa.walbrzych.pl/wystawa/eugeniusz-jozefowski-proces-ja-i-prze-loty/
Wstęp do katalogu
„Proces-ja i prze-loty”
Wystawa jest pierwszą publiczną odsłoną prac powstałych w ramach warsztatu Cela Docelowych Celów, który trwa od października 2021 roku i formalnie jest warsztatem z samym sobą. Cela Docelowych Celów to stan umysłu, przestrzeń mentalna, w której dokonuję rozstrzygnięć, ustaleń dotyczących obecnego kształtu rzeczywistości, budowanej przeze mnie świadomie i intencjonalnie. Podjąłem decyzję o odejściu na emeryturę pierwszego dnia, kiedy będzie to możliwe, aby wreszcie móc skupić się nad tym co jest ważne dla mnie. Moja etatowa praca w kilku uczelniach była niezwykle absorbująca, dziś sądzę, że nadmiernie się w nią angażowałem. Po sześćdziesiątce rozpocząłem ograniczanie aktywności – na początku wyeliminowałem pracę autoterapeutyczną z innymi, rezerwując ją tylko dla siebie.
Cela jest wersją mnisiego eremu, pozwala mi celebrować sukcesywne zamykanie się na rzeczywistość społeczną. Zgodnie z jej dialektyką stała się przestrzenią realizacji artystycznych przeprowadzanych w samotności. Czy wejście do niej zostanie zamurowane? Nie wiem tego teraz, choć nie wykluczam takiego scenariusza. Proces rozpoczął się, a data jego zakończenia jest nieznana, nie jest również pewne kto lub co ją określi.
Tytuł wystawy „Proces-ja i prze-loty” został zaczerpnięty od tytułu wystawianego na niej czteroczęściowego obrazu. W pewnym sensie jest on powrotem do prac z pierwszej mojej wystawy w szklanej gablocie na korytarzu liceum, do którego uczęszczałem. Pojawia się na nim procesja okrągłogłowych postaci z tamtych prac – wiem kim one są.
Praca twórcza jest dla mnie sposobem określania siebie w procesie wizualnego komentowania rzeczywistości, w której funkcjonuję. Przestrzeń sztuki pozwala mi dookreślać siebie, konstytuować się na nowo w każdym akcie tworzenia – ów proces-ja to swoiste misterium siebie celebrowane w mojej rzeczywistości w oddaleniu od innych. Ta przestrzeń pozwala mi zdystansować się od życia, wznieść się ponad codzienność wyznaczaną powinnościami i oglądać ją z oddalenia, z różnych (własnych) perspektyw – tego właśnie aspektu bycia na marginesie, gdzie nie działa już żadna presja kulturowa czy społeczna, dotyczą prze-loty.
Dawniej często skupiałem się na strumieniu myśli stale przepływającym przez moją głowę. Dziś aktualizowanie tożsamości – proces-ja jawi mi się jako procesja obrazów, czasem odświętnych tak jak w „Listach do adresatów bez adresu”, a czasem jako procesje obrazów z przeszłości, które adaptuję do swoich prac. Chętnie wracam do obrazów niedokończonych, bez skrupułów zmieniam te, z których wyraźnie jestem niezadowolony, dopisując aktualny rok powstawania. Ich modyfikacje odzwierciedlają odczuwaną potrzebę zmiany siebie – mojego wewnętrznego świata. Tworzy to dynamiczną sytuację dekonstrukcji. Cieszę się nią, pomimo towarzyszących mi emocji i niepokojów – aktualizuję moją tożsamość śmielej niż dotychczas, ale nadal ostrożnie.
Cykl kolaży „Listy do adresatów bez adresu” tworzony od kwietnia 2022 roku, jest celebracją obecności i pamięci o bliskich, których już nie ma, a także świadectwem odchodzenia pewnego pokolenia. Idea listów skierowanych do osób nieżyjących pojawiła się w związku z naturalnym myśleniem o nich. Zmarli są z nami jedynie o tyle, o ile o nich pamiętamy. Pamiętam ich z różnych powodów – niekoniecznie byli moimi przyjaciółmi. Są częścią procesji obrazów paradujących w mojej pamięci. Jest to procesja odświętna, podniosła, przechodząca w proces-ja budowany na wspomnieniach.
Praca nad wypowiedziami wizualnymi skupionymi na eksplorowaniu swojego życia wewnętrznego pozwala mi doświadczać prawdziwej wolności – to wolność wypowiedzi ale też wolność wyboru aktywności. Mimo, że jest opłacana wielogodzinnymi nasiadówkami z merdaniem pędzelkiem, to nawyk kreacji podsycany potrzebą zostawiania po sobie wizualnych śladów obecności wydaje mi się najbardziej atrakcyjny ze wszystkich. Codziennie, od wielu lat, przy malowaniu odczuwam krzepiącą moc kreacji. Czy warsztat jest ucieczką? Możliwe – dla mnie jest pogodną radością pozwalającą być bliżej siebie, a dalej od tych, którzy to uniemożliwiają.
Eugeniusz Józefowski
Krępice 29.07.2022.
Wernisaż: 27.09.2021 o godzinie 18.00
Wystawa trwa w dniach od 27.09.2021 do 24.10.2021
https://zlin.cz/zpravy/eugeniusz-jozefowski-vystavi-sva-dila-v-otrokovicich/
Eugenius Józefowski urodził się w 1956 roku. Profesor sztuk pięknych jest absolwentem Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i uzyskał dyplom z grafiki.
Józefowski prowadzi działalność naukową i artystyczną. Miał ponad osiemdziesiąt wystaw indywidualnych w Polsce, Niemczech i Danii, a także brał udział w kilkuset wystawach krajowych i międzynarodowych. Zorganizował ponad 380 kreatywnych warsztatów z zakresu kreacji wizualnej. Obecnie pracuje w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Jest autorem 66 publikacji naukowych, w tym kilku monografii, 124 katalogów wystaw czy 13 katalogów z warsztatów twórczych. Posiada również wiele ważnych nagród.
Jego artystyczna ekspresja obejmuje wiele dziedzin. Jednak w centrum jego nieustannych twórczych zainteresowań jest niewątpliwie malarstwo tradycyjne, czy to malarstwo, rysunek czy grafika. Obrazy krajobrazów czy przestrzeni wyznaczają wydarzenia z pogranicza rzeczywistości i snu, na granicy powagi egzystencjalnego pytania i sarkazmu. Całkowitą otwartość całkowicie osobistej wypowiedzi obrazów z pewnością podkreślają słowa samego autora. Eugeniusz Józefowski postrzega malarstwo jako proces szyfrowania stanów wewnętrznych.
Jego wystawę Czekając na prawicę można oglądać w Otrokovicach do 24 października. Galeria Miejska Otrokovice jest otwarta codziennie od 14.00 do 18.00 z wyjątkiem poniedziałków.
