KSIĄŻKA ARTYSTYCZNA

Książka jest przedmiotem mojego szczególnego kultu, traktuję ją jako specyficzne etui myśli i obrazów jej twórców. Spotkania z książką, cenione od dzieciństwa, umożliwiały żywy kontakt ze sztuką współczesną. Potem pojawiły się fascynacje awangardą krakowską i poezją konkretną.
Kończąc studia miałem za sobą realizację sześciu dużych unikatowych książek posiadających formę harmonijek dających się oglądać strona po stronie, ale także w całości po rozłożeniu. Właśnie ta właściwość sprawia, że wielokrotnie powracam do takiego montażu książki. Milcząca książka, była pierwszą powstałą we Wrocławiu i to właśnie ona zapoczątkowała w 1983 roku nową figuratywną narrację moich opowieści obrazowych. To ona tworzyła możliwość zaistnienia na międzynarodowych imprezach poświęconych książce. Ważnym późniejszym doświadczeniem była współpraca z Bogusławem Michnikiem, wydającym w Kłodzku serię książek Witryna Artystów. Dzięki tym kontaktom zaprzyjaźniłem się z Michałem Fostowiczem-Zahorskim, a także poznałem Henryka Wańka – bardzo ważne dla mnie osoby. Będąc nieustannie zafascynowany możliwościami semantycznymi sekwencyjnie ułożonych zapisów, rozpocząłem inne próby zastosowania idei książki do działań artystycznych o charakterze warsztatowym.
Szczytowym okresem zainteresowania książką artystyczną była końcówka wieku XX.
W 1998 zorganizowałem na uczelni, w której wówczas pracowałem, wystawę i konferencję pod tytułem „Książka artystyczna jako obiekt oraz warsztat edukacyjny”. Zaprosiłem na nią wielu artystów sztuki książki. W publikacji po tym wydarzeniu zawarłem nie tylko dokumentację wystawy, ale także moje działania ze studentami. Rok później opublikowałem Książkę o książkach, w której opisałem zarówno trzydzieści jeden unikatowych książek mojego autorstwa, jak również pięćdziesiąt dwa prowadzone przez mnie warsztaty twórcze, odbywające się przy kreacji książki artystycznej.
W 2006 roku zrealizowałem największą kubaturowo książkę artystyczną – pomnik usytuowany na obrysie starego kościoła. Realizacja ta powstała bardzo szybko i w ścisłej współpracy z konserwatorem zabytków, stąd jej ostateczna forma jest wynikiem przeróżnych kompromisów.
Przykłady najnowszych książek wskazują na preferencje w wykorzystywaniu technologii cyfrowych, jednak ich forma jest wynikiem pracy manualnej (rysunkowo-malarskiej) wykonywanej na tablecie.